zondag 7 november 2010

Pauli vs. De Leeuw

In een scherp analysestuk in De Morgen noemde Walter Pauli onlangs Rudy De Leeuw van het ABVV een objectieve bondgenoot van Bart De Wever (DM 26/10). Hij bestempelde de oproep van De Leeuw aan sp.a en Groen! om een front te vormen tegen de plannen van de NVA als een naïeve en contraproductieve poging om een nieuw cordon sanitaire in te stellen. Hoewel je inderdaad vragen kan stellen bij de timing van De Leeuw, lijkt Pauli’s analyse me enkele bruggen te ver.

Ten eerste, Pauli hanteert de logica van de politique politicienne. Het ABVV geeft de NVA een kans om te scoren in de pers en zou dus best zwijgen. Maar waarom zou een vakbond zomaar moeten meestappen in de huidige splitsingslogica? Iedereen probeert de splitsing van de personenbelasting voor te stellen als iets onvermijdelijks, waarbij het alleen nog gaat om het vaststellen van het juiste percentage. Het is juist goed dat het ABVV waarschuwt tegen een logica die op termijn leidt naar de splitsing van de sociale zekerheid. Het is niet de taak van de vakbond om de politieke onderhandelingen te voeren, maar om de belangen van de werknemers te verdedigen. Dit is precies wat De Leeuw doet.

Ten tweede, als Pauli per sé een bondgenoot van de NVA wil aanduiden, wat dan met vlijtige onderhandelaar Frank Vandenbroucke, de antipode van De Leeuw? Vandenbroucke onderschreef in wezen het NVA-discours en kwam met een voorstel aandraven waarin zoveel geld werd overgedragen, dat de NVA van de weeromstuit nog veel meer kon vragen. Is dit dan de sp.a-strategie die volgens Pauli vruchten zal afwerpen?

Ten derde is het Pauli zelf die met zijn argumenten tegen polarisatie gevangen zit in de cordon sanitaire-mindset. Onder het cordon koos de sp.a terecht voor een neutrale managementkoers, om de gematigd rechtse partijen te verzoenen met het cordon. Nu het cordon uitgewerkt is, en de sp.a nog maar 15% van de stemmen haalt, is zo’n gematigde koers, waarbij je de doelen van de tegenstander overneemt en er de scherpste kantjes afvijlt, politieke zelfmoord. Alleen een eigen smoel kan de kansen keren. Zo bezien lijkt de oproep van Rudy De Leeuw nog zo dom niet.

dinsdag 14 september 2010

Socialisten tegen het ASO?

Pascal Smet wil het secundair onderwijs op de schop gooien (DM 14 Sept). Een nieuwe onderwijsminister, een nieuwe herstructurering van het secundair, zo lijkt het wel. Maar wat een achterhaalde ideeën spreken uit deze zoveelste VSO-in-een-nieuw-jasje. Weg met het elitaire ASO, iedereen verplicht dezelfde leerstof in de eerste jaren, etc.

Ja, sociale segregatie is een slechte zaak en wordt niet voldoende opgeheven op school. Maar denken dat dit zal veranderen door technisch aangelegde jongeren te verplichten een inleiding tot het grieks te volgen, en abstract aangelegde jongeren een cursus electriciteit te geven, is lachwekkend. En daarvoor een grondige studie van latijn, wiskunde, frans, geschiedenis weggooien, is onvergeeflijk. Dat heeft niets met elitarisme te maken, enkel met het willen bewaren van één van de weinige instituten waar nog wat beschaving wordt bijgebracht, los van de platte commercie die op TV wordt ingelepeld en de slaafse afstemming op de arbeidsmarkt die in hogescholen en uniefs heerst.

Bovendien, onderzoek wijst uit dat sociale segregatie een zaak is die reeds in de kleuterschool begint en in de lagere school al zo goed als vaststaat. Plannen bijeendromen om het ASO te slachtofferen in naam van de sociale gelijkheid, zijn wellicht goed voor een leuk artikel in een pedagogisch tijdschrift, maar getuigen in wezen van wereldvreemdheid. Het is in de kleuterschool en de basisschool dat sociaal zwakke kinderen en hun ouders moeten gemotiveerd worden om niet enkel op technisch of beroepsonderwijs te mikken. Daar kan nog veel verbeteren, bijvoorbeeld door het voorbeeld van Freinetscholen en andere experimenten te volgen. Doe dat, beste minister Smet. Maar blijf met je fikken af van het ASO.

dinsdag 29 juni 2010

De nuttige idioot

KUL prof Dr Peter Adriaenssens lijkt een beetje de pedalen kwijt. Hij houdt zijn commissiewerk om slachtoffers van kerkelijke pedofiliepraktijken in kaart te brengen voor bekeken ... omdat het gerecht optreedt tegen de kerkelijke pedofiliepraktijken.

Dit getuigt, met permissie gezegd, van tsjevenlogica in het kwadraat. Twaalf jaar bestaat de commissie nu reeds, en gedurende die twaalf jaar heeft de kerk geen enkel dossier aan het gerecht doorgespeeld. Dat was blijkbaar geen reden om op te stappen. Maar als het gerecht dan eindelijk zelf in actie schiet, gooien Adriaenssens en zijn commissie er prompt het bijltje bij neer.

Wat moet je eigenlijk besluiten over een commissie die de bisschoppen toelaat om twaalf jaar tijd te winnen en verjaring te laten optreden, en die dan verontwaardigd is dat de overheid ingrijpt? Gegeven alle respect voor de heer Adriaenssens, kan je hem moeilijk als een bewuste medeplichtige aan dergelijke verjaringspraktijken zien. Blijft over ... de rol van de nuttige idioot, die zich in een onmogelijke positie heeft laten manoevreren, en die nu schiet naar de verkeerde kant.

zaterdag 22 mei 2010

Loser inc.

Wat een kostelijk interview met Benno Barnard in de HUMO van 11/05. Lachen zeg, die man! Hoe hij elke vraag aangrijpt om zichzelf tot iconisch intellectueel uit te roepen, en zich vervolgens in dezelfde alinea met één of andere drogredenering grondig belachelijk weet te maken.

Eerst poneren dat je sociaaldemocraat tot je laatste snik bent, maar vervolgens de gebruikelijke klaagzang aanheffen tegen "de linkse kerk" en verklaren dat er bij het Vlaams Belang best wel vriendelijke intellectuelen en profeten zitten. Zeggen dat je niet blij bent met het feit dat Vlaanderen rechts is, maar wel vinden dat zij die dat openlijk betreuren dan maar een ander volk moeten kiezen. "Weg met Allah" op posters laten zetten, en als enkele pubers iets terugroepen, verklaren dat je "getraumatiseerd" bent, de universiteitsaula niet meer kunt betreden, "gesloopt" bent. Bestrijden dat dit alles een schreeuw om aandacht is van een mislukt schrijver, met als bewijs: mijn boeken werden sowieso al nauwelijks gelezen. Niet rechtstreeks willen antwoorden op de vraag of je door Israel betaald wordt, maar wel zeggen dat dit een antisemitische opmerking is, in het genre van "Joden slachten kindjes". Leuke hyperbool overigens, beste zelfverklaarde taalvirtuoos!

Je bent van lieverlee geneigd te zeggen: "Jongen, dit gebeurt er nu als jij je een mening probeert te vormen buiten de linkse kerk om, toch niet zo'n goed idee hé!?".

Zullen we het nog één keertje uitleggen, Benno? Ja, links heeft fouten gemaakt door het Angelsaksische model van '(godsdienst)vrijheid, blijheid' te omarmen, in plaats van zich te houden aan een strikte scheiding tussen kerk en staat. Maar dat betekent niet dat je je bij de neoconservatieven of de neonazi's moet aansluiten, die niets liever willen dan maatschappelijke polarisering op basis van geloof of ras. Ja, de fundamentalistische islam met zijn hoofddoeken en besnijdenissen is een verwerpelijke ideologie. Maar een discours dat alle moslims op één hoop gooit en hun sociaal-economische achterstand zomaar uitwist, versterkt dit alleen maar. Ja, het Iraanse regime en de Hezbollah zijn geen lieverdjes. Maar dat betekent niet dat Israel geen door het internationaal recht veroordeelde schurkenstaat is. En bovenal, beste Benno, bedenk dit: mensen wiens wereldbeeld niet kan bevatten dat al deze dingen tegelijk kunnen waar zijn, zouden misschien beter eerst nadenken voor ze zichzelf tot maatschappelijke spreekbuis uitroepen.

dinsdag 4 mei 2010

Pedonetwerk

Het is een grote vooruitgang dat de cultuur van kindermisbruik in de katholieke kerk aan de kaak wordt gesteld. Tegelijk is het onbegrijpelijk dat iedereen toch nog passief lijkt af te wachten welke maatregelen de kerkelijke commissies en de bisschoppen nu zullen nemen.
Ten eerste, waar is de verantwoordelijkheid van de ouders? Hoeveel ouders met kinderen in het katholiek onderwijs hebben de andere kant opgekeken terwijl het misbruik aan de gang was? Het is toch niet te vatten dat die ouders nu niet massaal hun protest laten horen door bijvoorbeeld het doopsel of communiefeest van hun kind af te gelasten, door gezamenlijk volledige openheid te eisen in hun school, door te betogen aan de kerkpoort.
Ten tweede, waar is de verantwoordelijkheid van justitie? We weten nu dat er een organisatie bestaat met scholen en kindertehuizen in heel het land, waar kinderen verkracht worden, en waarvan de oversten hieraan deelnemen en/of alles toedekken. Dat lijkt me de definitie van een pedofilienetwerk. Los van individuele verjaringstermijnen, zou je dus mogen verwachten dat het parket zou binnenvallen in de bisdommen om bewijzen te verzamelen, de betrokken leiders te arresteren en te ondervragen, misschien zelfs de ergste broeihaarden preventief te sluiten. We moeten nu voorbij de schokkende onthullingen gaan, en naar concreet ingrijpen van de niet-kerkelijke wereld, namelijk ouders en justitie.

donderdag 29 april 2010

De Vlaming, zum kotzen

Ik zoek de clip van een recente NGO-campagne (11.11.11 ?), over een zwart jongetje dat, onzichtbaar voor westerse mensen in een westerse stad, hen toch overal volgt. Ik herinner me die beelden als onverdraaglijk voor iedereen met kinderen en/of een geweten.

Ik vind de clip niet meteen, maar wel hoog gequoteerd op Google is een poll op de site van de Gazet van Antwerpen over steun aan NGOs.

Er zijn 15 reacties; een bloemlezing:
"geld kan beter gebruikt worden" (reactie 2)
"11.11.11 zit te zagen over de derde wereld" (reactie 3)
"ik doe zeker NIET mee" (reactie 4)
"ik betaal al genoeg belastingen" (reactie 5)
"waarom zou men meedoen?" (reactie 6)
"om een hoop linkse figuren te verrijken" (reactie 7)
"niets meer geven is de boodschap" (reactie 8)
"dat eeuwig geschooi" (reactie 10)
"liever steun ik eigen volk" (reactie 12)
"een echte BEDELCAMPAGNE" (reactie 14)
"Nee, wij steunen niet" (reactie 15)

Ik begrijp nu beter het gezegde: elk volk heeft de regering die het verdient.

dinsdag 27 april 2010

Federale kieskring

De huidige crisis toont ten overvloede aan hetgeen we in 2007 ook al wisten: niemand gunt iets aan Leterme, die groot geworden is op de rug van een leugen; en het FDF zal nooit het eigen electorale achterland opgeven als het er door de uitbreiding van Brussel geen nieuw wingewest bij krijgt. Hoeveel mislukte regeringen hebben we nodig om steeds weer diezelfde 2 feiten te constateren?
Daarom doet de sp.a er ook verkeerd aan om de regering niet te willen depanneren. Alle volgende regeringen zullen op deze impasse eindigen, en de separatisten en extremisten zullen de enigen zijn die er wel bij varen. De sp.a heeft juist een ultieme mogelijkheid om de hele zaak eens en voor altijd op te lossen. Het moet slechts 2 eisen stellen:
1. Voer Leterme af. Omdat een verse start niet mogelijk is met de man die aan de basis ligt van alle ellende. Weinigen zullen hiertegen zijn, ook binnen de CD&V.
2. Voer de federale kieskring in. Dit lost alle juridische bezwaren tegen BHV op. Het laat toe de kwestie BHV op te lossen zonder enige verdere compensatie aan de Franstaligen. En meer fundamenteel: het is staatskundig de enige juiste, duurzame oplossing: voor de federale overheid stem je federaal, voor de deelparlementen stemmen Vlaanderen en Wallonië gescheiden.

donderdag 18 maart 2010

Ode aan Hugo Camps

Hoe dit blijft bestaan weten alleen de heren achter de schermen. Om de twee dagen wordt mijn krant ontsierd door een niet weg te boenen vetvlek op de voorpagina. Ordinair scheldproza bedolven onder onverteerbare woordenbrij, een lawine van zurige stijlfouten die voor apart moeten doorgaan.
Signalement van de dader: opgeblazen waterzak op kromme beentjes. Wit overhemd boven jeansbroek, de rebellie van de provinciaal. Het vale, kale, van teveel Bourgogne dooraderde mombakkes dat zelfgenoegzaam kankert vanachter het plastieken raamkozijn, vanuit de beige salon, de veel te dure brasserie. Zelfverklaarde intellectueel met country franjes: kan het nog achterlijker. Orakel van de slechte smaak. Ook op papier een stijlramp: hucklebuck van manke metaforen.
Iedereen kent zijn brokkenparcours van hoofdredacteur tot vakkenvuller. De rode draad: de pennelikker als kruiperige vazal. Aanschurken tegen de schurken: ACW-er in het diepst van zijn gedachten. Weliswaar niet van het Duitsland-jaren-dertig-type, zoals die andere vuilspuiter, die bij Roularta de dienst uitmaakt. Geil van de macht, maar met de embonpoint van de salonsocialist. De eenheid in de wartaal: het schaamteloze natrappen, de loze ergernis. Maar steeds, in goede tsjevenstijl, veilig vanachter de rug der broodheren. Kankeren op commando. Ook fysiek een etterbuil gelijk.
En dan die korte beentjes. Niet scherp genoeg om raak te treffen? Dan maar met spek schieten. Woordenboek omkieperen om de bourgeois te epateren. Jezelf opblazen terwijl je plat op je buik ligt: de Vlaamse succesformule. Echter: zelfs de keizer zonder kleren kwam niet terug als nar. Hij wel. Genant, tot kotsen toe. Boontje, na al die keren omdraaien, moet je graf intussen een enorme cisterne zijn.

zondag 7 maart 2010

Interessant voorstel van SP.a

Onder het motto: als het goed is, mag het ook gezegd worden:
Het voorstel van voorzitster Gennez van de SP.a om een belasting op winsten uit kapitaal in te voeren (DM 5/03) is een heel interessante poging om ons huidig fiscaal systeem, dat zoals we weten in al zijn voegen kraakt, te her-denken. Het voorstel voorziet in een belasting op de jaarlijkse aangroei van het totale vermogen van elk gezin, met een vrijstelling voor de waarde van de eigen woning tot 400.000 Euro, en het spaargeld tot 50.000 Euro. In ruil daarvoor zouden de roerende en onroerende voorheffing afgeschaft worden, en de lasten op arbeid verlaagd worden.

Een diepgaand debat over dit voorstel is nodig en nuttig. Een kritische vraag die je de SP.a kan stellen is bijvoorbeeld hoe men zal omgaan met 'schijnwinsten' (bvb. mbt de waarde van je huis) als gevolg van inflatie. Ook lijkt me het tegengaan van schijnzelfstandigen en managementvennootschappen minstens even belangrijk om tot een rechtvaardiger verdeling van de belastingen te komen. Of het tegengaan van de misbruiken van de notionele belastingaftrek.

Beschamend was alleszins de reactie van de huidige Open VLD-kopstukken op het voorstel. Ze buitelden over elkaar heen om een resem jaren-80 mantra's over 'geen hogere belastingdruk' en 'elke belasting op kapitaal is onrealistisch' te spuien. Dit terwijl het SP.a voorstel juist een verschuiving van de belastingen op arbeid naar belastingen op kapitaal beoogt. En terwijl dergelijke belasting reeds bestaat in de meeste West-Europese landen, tot zelfs in de VS toe!

De 'vernieuwing' van Alexander De Croo tekent zich op deze manier steeds sterker af. Hij zette onlangs zelf de toon door de opening van de PS naar lastenverlaging voor bedrijven op tewerkstelling toe te juichen, om er doodleuk aan toe te voegen dat er weliswaar geen enkel liberaal taboe mocht sneuvelen. Met andere woorden, een terugkeer naar de steriele liberale dogma's die juist tot de huidige crisis geleid hebben.

Meteen is duidelijk dat de Open VLD qua nieuwe ideeën dood is voor de komende jaren. Daarmee lijken ook de liberalen, na de CD&V onder Leterme, zich nu af te keren van het inhoudelijk debat om enkel de politiek-strategische toer op te gaan. Het is een angstaanjagende gedachte dat precies deze partijen de herinrichting van onze economie in de komende jaren moeten vormgeven. Hopelijk veranderen ze van koers vóór de auto-assemblage en de chemische industrie uit ons land verdwenen zijn, en vóór de sociale zekerheid op apegapen ligt.