Eindelijk beweging rond de Tobintaks?!

Je hield het niet meer voor mogelijk maar er lijkt zowaar iets te bewegen rond de Tobintaks. En dan niet op het niveau van actiegroepjes of oppositievoorstellen, nee, het is de regering-Sarkozy die een taks op mondiale financiële transacties voorstelt.
De Franse rechtse president leidde reeds het mondiaal debat na de kredietcrisis en scoorde de beste punten met zijn eerdere voorstellen, en nu dit.
Een conservatieve Europese politicus is blijkbaar toch nog altijd progressiever dan zogenaamd linkse Anglo-saksers als Brown of Obama, die in wezen enorm teleurstelden in hun reactie op de crisis. Laten we hopen dat de Franse plannen werkelijkheid worden. Het zou een belangrijke stap zijn richting een rechtvaardiger wereldorde.

Verkiezingen op de Vlaamse TV

Het interview vandaag in De Morgen met Siegfried Bracke en Kris Hoflack, de bazen van de VRT nieuwsdienst, doet het ergste vermoeden voor de reeds zo geplaagde TV-journalistiek in Vlaanderen.

VTM liet bij monde van Stef Wauters al eerder weten dat het bij deze verkiezingen zo weinig mogelijk "saaie debatten tussen politici" wil uitzenden, en maximaal de “stem van het volk” aan bod wil laten komen. In de praktijk betekent dit: we wijzen elke inhoudelijke inzet van de verkiezingen af, maar schotelen de mensen gewoon een populariteitspoll voor, gebaseerd op perceptie en imago. Met in een centrale rol uiteraard een sympathieke Bekende Vlaming waarmee Jan-met-de-Pet zich dan voor het gemak kan vereenzelvingen. De stemtest op de VTM-website, waarbij de uitslag is of je al dan niet op Sabine Appelmans of Gene Bervoets lijkt, is wellicht het meest hallucinante voorbeeld hiervan.

Maar ook de VRT is, getuige het interview van Bracke en Hoflack in De Morgen, vastbesloten dezelfde weg op te gaan.
Beide heren tonen zich niet weinig trots op de beslissing om Rik Torfs, de clowneske professor kerkelijk recht van de KUL, mee het centrale politieke debatprogramma te laten leiden. Het protest daartegen maken ze belachelijk door het te reduceren tot ‘Geert Bourgeois en Kerk en Leven’. Het stemt droef dat bekommernis over de politieke berichtgeving op de openbare omroep door de VRT blijkbaar geassocieerd wordt met wereldvreemd conservatisme.
Maar ook de speciale terugkeer op het scherm van Bracke, die op zijn eentje een decennium lang de journalistieke ondeugden zelfgenoegzaamheid en cynisme belichaamde, moet iedereen die snakt naar wat inhoudelijke informatie treurig stemmen. Ter herinnering, Siegfried Bracke is de man die zowat elk interview met een politicus placht af te sluiten met “en zo blijft alles gewoon bij het oude“ of met “tja, begrijpe wie kan”. Zijn lichtend voorbeeld wordt nog dagelijks op de VRT gevolgd door journalisten als Kathleen Cools die bij gebrek aan dossierkennis van “de perceptie bij de mensen” hun centrale onderwerp gemaakt hebben.
Als toemaatje laten Bracke en Hoflack nog verstaan dat Phara, waar al eens een neutrale of inhoudelijke vraag gesteld wordt, best zou kunnen verdwijnen, omdat er volgens hen al zoveel duidingsprogramma’s zijn.

In de peilingen zijn partijen als VB, NV.A en LDD inmiddels goed voor meer dan 35% van de stemmen. Bullebak-slogans en Slimste Mens-optredens wegen daarbij duidelijk zwaarder dan beleidsplannen of expertise. En dit terwijl we een fundamentele crisis van het economische en politieke systeem meemaken. Het is des te onverantwoord dat de Vlaamse TV-journalistiek nu blijkbaar besloten heeft om entertainment en perceptie boven inhoud te stellen.

Boycot Israel (2)

De PEACE campagne heeft in Nederland aangifte gedaan van invoerfraude, omdat Israël al jarenlang valse landen van herkomst op etiketten van haar producten zet. Dit in de eerste plaats om waren te kunnen slijten die in de door de VN verboden Israëlische nederzettingen geproduceerd worden.

Kenmerkend voor het apartheidsregime in kwestie heeft de Israëlische ambassade meteen geprobeerd om de actie te verhinderen, heeft men juridische tegenclaims ingediend met als enige doel om PEACE klein te krijgen aan advocaatskosten, en is er een gecoördineerde actie opgezet om duizenden lege enveloppen te laten bezorgen op het PEACE antwoordnummer, waardoor de organisatie duizenden euro portokosten heeft moeten betalen.

Naomi Klein schreef in dit verband al eerder dat een totale boycot van alle Israëlische producten nodig en nuttig is. Indien correct gelabeld: Israël heeft streepjescode beginnend met 729. Ook nog steeds heel lezenswaardig is Kleins analyse van een ander soort van producten die door Israël naar Europa worden uitgevoerd: high tech materiaal voor overheden om burgers mee te bespioneren en te controleren, en waarvoor de Gazastrook als openlucht-laboratorium gebruikt wordt.

Online geld overmaken aan PEACE kan via deze link.
-