zondag 23 maart 2008

Hugo Claus

Kadinaal Danneels vond het nodig om in zijn Paashomilie de nagedachtenis van Hugo Claus te bekladden en zijn zelfgekozen dood af te schilderen als een laffe, haast verwende gril. Letterlijk zei hij: "Door zomaar uit het leven te stappen antwoordt men niet op het probleem van lijden en dood. Men loopt er in een boog om heen en omzeilt het. Omzeilen is geen heldendaad."

Even los van de lachwekkende stupiditeit (zal wel katholieke logica zijn) van de uitspraak dat een einde maken aan lijden geen antwoord biedt op 'het probleem van lijden', wil ik dan ook van de gelegenheid gebruik maken om de kardinaal, in lijn met zijn toespraak, een heldhaftig einde met uiterst pijnlijk lijden en langdurige afstomping toe te wensen. Maar wil hij de normale mensen vooral gerust laten met zijn morbide fantasieën?

Je vraagt je af waar iemand de arrogantie vandaan haalt om zich minachtend uit te spreken over de lijdensweg en de gemaakte keuzes van autonome mensen, en hoe hij er bij komt om zich te bedienen van wansmakelijke kwalificaties als "zomaar" uit het leven stappen.

Even met de woorden van de grootste Nederlandstalige dichter ooit:

"Jou om genade vragen? Vergeet het maar (..)

Ik wil geen vrede met jou,
en geen gebeden naar jou,

ik ken geen dierbare heer,
ik ben geen dienaar meer"
(Hugo Claus, De wangebeden)

"'Moeder, wie is die man in het wit
die daar staat te loeren in de hoek
van onze klas? Hij ruikt naar traangas!'-

- 'Kind, dat is de herder van God
die kamfer drinkt.
Kamfer vindt hij zalig, daarom wringt hij
dat in al zijn schapen hun strot'
(Hugo Claus, Een weerzinwekkend bezoek)

"Herinner u veeleer: boven het zo verweg
stervend gezicht van mijn moeder
de priester die hurkt en blaft en bidt."
(Hugo Claus, De Ziekte van Van Der Goes)

"Hoe lang zullen die gore godlikkers
nog regeren
over de tedere spier
in de vochtige kier?"
(Hugo Claus, Een weerzinwekkend bezoek)


(edit: reacties op dit bericht vallen te lezen hier)

Geen opmerkingen: